İNCE ÇİZGİ

Kazayı yazdığım günden beri bir çok şeyi sorgularken aklımdan şu da geçmedi değil..Yazmasamıydım buraya? İçimdeki gitgellerle hesaplaşırken bana yazdıklarınızı okudum defalarca.Çoğunu tanımadığım hatta belki de daha önce hiç bloğumu okuduğunun bile farkında olmadığım sizlerin yazdıklarını okudukça neden yazdığımı çözümledim galiba.

Bu sayfada sıkıntımı paylaştığım ilk seferim değil bu. Ama bu sanki bir başka.. ya da ben başkası oldum bilinmez..O gün de yazdığım gibi kafam karmakarışık.Kafamda milyonlarca soru, alternatif senaryolar gidip geliyor. Unutmalı mıyım, kesinlikle evet... Nasıl? Zamanla.. Yarın ya da öbür gün olmayacak biliyorum. Peki neden yazıyorum? Yemekbahane de ondan..3,5 seneye yakın zamandır ne diyorsam o .. Burası bahaneyle içimi döktüğüm yer olduğu için.

O mesajı yazdığım andan beri aldığım her yorum, her dua, her şükürler olsun yazısı, samimiyetine sonsuz güvendiğim her kelime için sizlere nasıl teşekkür etsem az.

Durumum daha iyi.Yürümem yasak.İşe gidemiyorum, evde olmayı isterdim hep ama böyle değil..Bir köşe yastığı gibi o koltukta kıpırdamadan değil..Olsun, yine de şükürler olsun.

Mutfak yürüme mesafesinde ama değil .. Allahtan stokta bir şeyler var yazacak:) Yoksa sizden uzak kalmak da yürüyememek gibi zor gelirdi bana.

Elimdekilerle yakında dönmüş olurum..

Her zaman dediğim gbi ...

Afiyetle ,

ve buna ilaveten..

Sağlıkla,