Her pazartesi zordur çalışanlara, okula gidenlere... Ama dün herhangi bir pazartesiden daha zordu benim için. 6 aydan sonra ofise dönmek, hem de Aras'ı evde bırakarak... Aman tanrım hiç bu kadar zor olacağını düşünmemiştim.Evet, şanslıyım, evet, gözüm arkada kalmıyor..Anneannesi bakıyor kuzuma ama tüm içsel telkinlerime rağmen tutamadım kendimi. Akşam evden içeri ilk girdiğimde, yüzünü ilk gördüğümde hıçkırıklara boğuldum, oğlumu tekrar içimde taşımak, canımdan ayırmamak istedim.
Çocuk da yapar, kariyer de "bünyem" sarsıldı. Darmadağınım...
Geçecek Müge ! Herkes bırakıyor, böylesi daha iyi, ona daha kaliteli bir süreç yaşatırsın falan filaaannn hepsi boş geliyor şu anda.
Telefonumdaki tüm fotoğraflara, videolara bakmaktan çalışamıyorum.
Saatler geçmiyor, yol bitmiyor...
Alışacağım elbet ama canım şu anda çok acıyor... İtiraf ediyorum, gizlice ağlıyorum laptopa kapanıp. Sesini duyarsam diye telefon bile etmek istemiyorum, Allahtan anneciğim SMS atmayı biliyor.
Offfffff ! Mutsuzum !!!!
9 yorum:
canım benim yaa inan çok zor olduğuna eminim. ben bırakıp gidemeyenlerden biri olarak inan en iyisi senin tercihin. hem anneciğin de bakıyormuş, ne güzel işte. üzme kendini
Sevgili Müge gerçekten çok zordur. Ama zamanla alışıyorsun. Ya da aslında alışamıyorsun ama yapacak bir şey yok. Ben kızım ve oğlum da 4 aylıkken bıraktım.Şu an ikisi de büyüdü ama bana gene de zor gelir onları bırakmak. Her şey onlar için değil mi?
mügecim,bir anne olarak bu duyguların hepsini ben,kuzucuklarım okula gidince yaşıyorum:)
gelmelerine yakın cama yapışıp öylece yolu gözlüyorum inanki..
hele ki birde o gelişleri biraz olsun uzadıysa,aklım her türlü felaket senaryoları ile
dolupp taşıyor bir anda...
rabbim bu süreci ikiniz içinde kolaylıklar içinde geçirtsin inşallah...
anneciğinin desteği sana enn büüyükk teselli bence...
birde bu durumu,kuzucuğunu tanımadığın birine emanet ettiğini düşünürek değerlendir istersen...
ana yüreciği işte,gözünden ayırmak istemiyor değil mi yawrucuğunu:)
sağlıcakla kall canım...
:))
oyy, annesine cidden cok dokunmus. Allah kolaylik versin ne diyelim...
Allah kolaylık versin üzülmeyin mutlaka alışacaksınız bu duruma neyseki gözünüz arkada değil annenize emanet ediyorsunuz,bu durum en güzel yanı.Kıyamayız size ağlamayın lütfen.
bütün bu duygulu anlar bir süre sonra hatıra olaraka kalacaklar....öğrendiğim bir şey varsa siz duygusal olunca çocukta duygusal geçiriyor o süreci...bende 2 gün ağlamıştım....ne kadar sakin olursanız oğlunuz için daha huzurlu bir geçiş olur sanki...güçlü olun...ALLAH her ikinizede uzun ömürler verir İNŞALLAH
:( seni çok iyi anlıyorum bir an kendim geldi gözümün önüne. ilk iş günü telefon ettiğimde ağladığını duymuştum ben de ağlamaya başlamıştım. Müdürüm sağolsun senin asıl mesleğin yerin şimdi orası hadi git deyip beni eve yollamışltı... Zamanla alışıyor insan ama ilk günler zor geçer bilirim mügecim.
alışacaksın.. Öperim..
canım benim yaa :((
İki çocuğunuda çalışırken büyütmüş bir anne olarak sana katılmamak elde değil. Üçüncü çocuğumu ise çalışmıyorken kucağıma aldım. Şuanda çalışmıyorum. Bence tüm kadınlar büyük bir oyunun içinde. Eğer aldığın maaşla anca koca ay yaptığın harcamaları kapatacağım diye uğraşıyorsan boşuna derim. Ancak tasarruf yapabiliyor ve geleceğe ciddi anlamda yatırım yapabiliyorsan bir süre daha dayan. Ayrıca çalışıyorum benimde hakkım moduna sakın girme. Tüm kadınlar şuan tüketim çılgınlığı içindeler. Zamanında bende böyleydim. Harcadığım paraları (üst baş kuaför kozmetik , çocuklarıma) kenarı koysaymışım şimdi son model araba alacak param olurdu. Vur dedilermi öldürüyoruz. Bence gelenle idare edip çocukla birlikte olmak herşeye değer ve bedel. Çalışırken çocuklarım üzerinde yaptığım hataları çok zor düzelttim halada düzeltmeye çalışıyorum. Çocuklar sadece annelerini istiyorlar. Eğer eşin sizi geçindireblecekse tek dakika düşünme hiç pişmanlık duymayacaksın ama çalışmak zorunda isen tasarruflu davran ki ayrı geçirdiğin her dakikaya değsin... Üç çocuk annesinden demesi :)
Sevgiler...
Yorum Gönder