Ahhaaa... işte tam benim durumum :) İngilizce bilmeyenler için özetleeyeyim.. İlk çocuk pis ve yememesi gereken bir şeyi yerse anne hemen doktoru arar. İkinci çocuk aynı şeyi yaparsa anne sadece ağzını siler.. Üçüncü çocuk yine aynı hareketi yaparsa anne ona yemek yedirmelimiyim diye düşünür :)
Üçüncüyü Rabbim olmayanlar versin diyerek, hiç düşünmediğimi belirterek söze gireyim madem :)
Benim ilk anneliğim bir çoğumuzun olduğu gibi "EVHAM" "ENDİŞE" "KAYGI" "KORKU" duygularını sıkça barındıran bir annelik olarak nitelendirilebilir :) Evet büyük oğlum Aras'ın sık hastalanması, alerjen oluşu ve benim acemiliğim bir arada çok şık olduğu için tüm bu duyguları hat safhada yaşamış olabilirim .. Yedirme diyen doktorun kuralı KESİNdi gözümde.. GİYDİR denirse giydirilir.. İÇİR denilirse içilmezse kıyamet kopardı :)
Tahammül üst seviyelerde.. cici anne..
Hahahahha şimdi bakıyorum da geriye o anne ben miyim ki :)
Poyraz yavrum BİNİLMESİN denen yürüteçte :) TADILMASIN denen mandalinayı inceliyor :) Pilav üstü döneri 5 aylıkken öğrendi bile :)
ÖPEYİM mi diye sorana YAVVV ÖPPP .. SEV doya doya diyorum :)
Ben iki oğlumu da çok seviyorum, aynı kalple... ama sanırım ilkinde çok abartmışım.. Bu yüzden Poyraz galiba daha şanslı.. Savsak ama rahat bir annesi oldu.. Aras da bu rahatlığa bakıp şaşırıyor yavrucum.. :) Benim zamanımda neredeydin der gibi ...
Şimdi daha az ağrıyor yüreğim.. Su akıyor yolunu buluyor.. KORUMAYA kollamaya DEVAM elbette ama SINIRLARINI BİLEREK ..
Yaşasın ikinci kez anne olmak :)
Sağlıkla,
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder