Bir haftadır program halinde olan kalabalık bir kitle olarak Riva'da bulduk kendimizi.. Sadece kuş sesi , arı sesi ve çocuk sesi dinledik..Bir de iç sesimizi :) Yarın pazartesi olamaaz diyen şu içses :)
Tabiatın ortasında bir cennet misali , burası ev ise bizimki ev değildir müzakeresi yaptıran bir evdi arkadaşımızın "Abi"sinin evi :) "Tırnak" içi "Abi"ye ayrı bir katkıda bulunmak içindi.. Zira dünkü mevzuda katkısı büyüktü..Hernekadar kendisi bizimle değilse de güzel bir gün geçirmemize olanak sağladığı için Sedat'ın Abisi'ne kucak dolusu teşekkürü bir borç biliyoruz...
İmza : Ata Lisesi mezunları ve eşrafı :)
En son bizde toplandığımızda bu günü planlama yönünde hemfikir olunmuştu ve bu plan aksiyona dönüştürüldü... 6 aile Polonezköy meydanında buluştuk ve İstanbul'a coğrafi olarak bu kadar yakın ama karmaşasına bir o kadar uzak o cennete gittik...
Sağ tarafta gördüğünüz bayan Laila karşıladı bizi tüm konukseverliği ile... ve peşimizden en önemlisi de masamızın dibinden hiç ayrılmadı...
Dün bir haftalık tüketimde bulunduğu için sanırım bu hafta hep uyuklayacak :)
Sadece Laila yoktu ... bir de keçi bey vardı ...
Oradan oraya zıplayan keçi bey :)
Yemekler yenildi... Tabu..pinpon..tavla..japon turist edası ile çekilen fotolar...oyun hamuru ile gül yapma metodları :) gibi sosyal faaliyetlerin sonrasında gitme vakti gelince içimiz hayli buruldu..Burası bırakılıp gidilir miiiii ??
Gelelim dünkü tatlılara...İşte "Ballı Lokma Tatlıları" Bir yudumda yemelik..
Bu sabah mutluluğa aç pencereni
Bir güzel arın dünkü kederinden
Bahar geldi bahar geldi güneşin doğduğu yerden
Çocuğum uzat ellerini
.....
Ataol Behramoğlu
Afiyetle kalın,
Çok keyifli bir gündü, iyi geldi walla :)) Emeği geçenlere teşekkür ederim ayrıca benim için ayarlanan süprize ve güzel hediyenize de bayıldım...
YanıtlaSilÇok güzel dökmüşsün yine kelimelere dünü, harikasın
YanıtlaSilBenzer birçok günü daha beraber paylaşmak dileğiyle
Çok güzel bir gün geçirmişsiniz resimlerden ve yazınızdan hemen anlaşılıyor.
YanıtlaSilBu güzel günlerinizin devamının gelmesi dileğiyle...
sevgiler...
Adaş Şekerim;
YanıtlaSilÇok güzel anlatmışsın, bende gitmiş kadar oldum sizinle:)
Bizimde böyle bir "abi" miz var Gökay. Reşadiye'de her gittiğimizde e burası evse bizimki ne dedirten. Bizde yaz geldimi her fırsatta koşarız oraya, hemde cuma'dan. İnşallah kendi evlerimizde olur bu şekilde de birbirimizi ağırlarız, mutfağında kurabiye ve pastalar yapıp bahçede koşturan çocuklarımıza sesleniriz; "hadi sofrayaa!!":))
Ayy, biri bana dur desin, noluyo ben yorum olayından çıktım başka bir yerlere gidiyorum:))
Öperim.
Oh iyisiniz valla pek guzel afiyetler olsun.Gidasim geldi oralara
YanıtlaSilFotoğraflara bakarak Rivada nerde böyle bir tesis var hiç rastlamadık Mügeye sorayimde ismini söylesin diye aklımdan geçiriyordumki yazıları okuyunca :( buranın bir ev olduğunu anladım ve aynen katılıyorum bu evse bencede bizimki ev değil :))).SEVGİLER....
YanıtlaSil